viernes, 24 de abril de 2015

Rebolizio




Á coté d'un río berde un muxón,
fendo rebolizio, garimbolía
con un plumache rico en ambrosía
que os pinos li meten de refrotón.

Luze en o papo un enquieto pipón
e bel crenchón puga que esbolastría
por alteras tallas, como un bexía,
canturriando a la tardi en un cantón.

Drento d'a selba tremola o silenzio
cuan s'amorta o grolleo moregón;
e os mormurios d'ibierno escan a luna.

Queda un recosiro blanco d'erenzio
que se torna ascape en duro crostón;
e o chiquín no atraza casa denguna.



«Á coté, al costado;
muxón, pajarico;
fendo rebolizio, formando revuelo;
garimbolía, corretea;
papo, buche;
pipón, pico de ave;
crenchón, crestón;
puga, provocador;
esbolastría, revolotea;
tallas, ramas;
bexía, vigía;
grolleo, trinado;
moregón, huidizo;
mormurios, murmullos;
ibierno, invierno;
escan a luna, buscan la (noche);
recosiro, añoranza;
d'erenzio, de herencia;
crostón, costrón;
no atraza, no compone;
casa denguna, su nido».


Ista afoto ye amprada d'o blog de Rafel Vidaller «chiretas de marisco» en
httpchiretademarisco.blogspot.com.es201207un-paxarel-en-o-chinco

miércoles, 15 de abril de 2015

O mon




L'arbesa en o mon,
de pinos ne fas
muitos, a muntón.

A tasca en o mon,
de primabera
ne has flos de colós.

A selba en o mon,
un paxarico
en aquer camón.

A ralla en o mon,
con bel xabalín
ne chintarás pro.

A tuca en o mon,
no'n retarten as nieus
ni beta ni pon.




«Mon, monte;
arbesa, monte bajo acotado;
ne fas muitos, haces muchos (de ellos);
tasca, pradera;
de primabera, durante la primavera;
ne has flos, tienes muchas flores;
colós, colores;
selba, bosque;
camón, claro en el bosque;
ralla, cresta;
xabalín, jabalí;
ne chintarás pro, comerás (de él) abundantemente;
tuca, cumbre;
no'n retarten, no rechistan (inde, de allí);
as nieus, las nieves;
ni beta ni pon, ni pizca ni nada».

miércoles, 1 de abril de 2015

Crebanto




Ta l'arbolera se'n baxa una güela
do barzían muxons de maitinada;
ta l'arbolera con carga que amuela
carriando en un balde toda a colada.

Dos nirnas li siguen como a una estrela
con chuegos, chanzas e bella mazada;
a güela sonrigue entre muela e muela
si abrán corada cuan plegue a esfugada.

Xagua e aguachina en a gorga clara
ropa menuta, peducos e almada,
linzuelos de lino que pesan tanto.

As nirnas tornan carraña en a cara.
¡Quiénto en ye, yaya, a ropa de pesada!
Sí, caldrá que la puyez con crebanto.



«Crebanto, quebranto;
ta l'arbolera, hacia la arboleda;
barzían, zarcean;
muxons, pajaritos;
que amuela, que fastidia;
carriando un balde, trasportando un cubo;
nirnas, niñas;
mazada, ocurrencia;
si abrán, si tendrán;
corada, entrañas;
esfugada; esfuerzo;
xagua, enjuaga;
aguachina, remoja;
gorga, remanso;
linzuelos, sábanas;
tornan carraña, vuelven con disgusto;
quiénto en ye, cómo está (de ello, ponderativo);
caldrá que la puyez, tendréis que subirla».